Blog rozrywkowy

Potrzeba miłości stanowczej objawia się bardzo wyraźnie, gdy dziecko ma półtora roku czy dwa latka. Pojawienie się u malucha niepożądanych reakcji może zbić z tropu rodzi­ców, którzy nie są na to przygotowani. Tymczasem nasze dziecko powoli przeobraża się z godnej uwielbienia, choć wy­magającej kruszyny w ruchliwy czołg na nogach.

Musimy przestawić się na inne tory. Dla rodziców miłość stanowcza oznacza też uświadomienie sobie, że po tym, jak przez osiemnaście pierwszych miesięcy nieustannie uszczęśli­wialiśmy nasze dziecko, następuje nagle całkowity zwrot sytu­acji. Jeśli chcemy rzetelnie wykonać swe zadanie, teraz musi­my być dla malca trochę nieprzyjemni, nawet kilka razy dzien­nie, choć każdorazowo tylko na kilka minut.

Zazwyczaj dziecko samo ?dopomoże” nam w tym, wy­bierając czynności zupełnie nie dające się zignorować, jak na przykład wyrzucanie zawartości lodówki na podłogę czy wchodzenie do doniczek z kwiatami.

Taka sytuacja wymaga przede wszystkim stanowczości na zewnątrz i spokoju wewnątrz. Nie pozwólmy dzieciom my­śleć, że są słodkie, gdy broją i nie słuchają nas. Potrwa kilka tygodni, zanim sprawy ułożą się właściwie. Zniżmy głos, zrób­my poważną minę i uwierzmy, że wprowadzanie pewnego rygoru wychowawczego pozwoli dzieciom nauczyć się wielu rzeczy.

Podczas gdy miłość łagodna otwiera serce dziecka, mi­łość stanowcza nadaje mu wyrazistości i hartu. Dzięki niej dzieci w miarę dorastania stają się również silne i wyra­ziste wobec otaczającego je świata.